Lage-emissiezones Antwerpen: haalbaarheidsstudie
12.32
2012
Een lage-emissiezone (LEZ) is een ruimtelijk begrensd gebied binnen een stad, gemeente of haven waar bepaalde toegangsbeperkingen gelden om een verbetering van de luchtkwaliteit te bereiken. In deze studie onderzochten we de wenselijkheid en de haalbaarheid van het invoeren en beheren van een of meerdere lage-emissiezone(s) in de stad Antwerpen.
TML zocht een geschikte locatie en afbakening voor een LEZ in de stad Antwerpen. We bekeken de impact op mobiliteit, lokale luchtkwaliteit en geluid. Uit dit onderzoek bleek dat de zone Kernstad, afgebakend door de Schelde en de Singel, het best scoorde.
De invoering van een LEZ doet de uitstoot van NO2 (stikstofoxide), PM2.5 (fijn stof) en vooral van EC (ultrafijn stof) merkbaar dalen. Er is een duidelijk positief effect op de gezondheid. De levensduur van een inwoner wordt gemiddeld met 25 dagen verlengd.
Verder werden de randvoorwaarden, het vereiste kader en de noodzakelijke maatregelen om te kunnen overgaan tot de invoering en het beheer van een LEZ in de stad Antwerpen bestudeerd. Daarbij werd aandacht besteed aan de wettelijke mogelijkheden en beperkingen en aan de praktische keuzes aangaande technische uitwerking en handhavingsmethodes. We onderzochten de mogelijkheden voor flankerend beleid en we hielden rekening met het maatschappelijk draagvlak en met lopende projecten en mobiliteitsplannen.
Tenslotte voerden we een kosten-batenanalyse (KBA) uit. De verschillende financiële en maatschappelijke kosten en baten die gepaard gaan met de invoering van een LEZ in Antwerpen werden in kaart gebracht. De nettokosten voor de overheid bedragen 5 tot 8 miljoen euro (netto actuele waarde (NAW)). De kosten voor de gebruikers bedragen 119 tot 122 miljoen euro (NAW). Deze omvatten voornamelijk de kosten voor de plaatsing van een roetfilter en de vroegtijdige vervanging van het voertuig door een schoner exemplaar. De gezondheidsbaten bedragen 200 miljoen euro (NAW). Gezien de NAW van de baten groter is dan de NAW van de kosten, kunnen we spreken van een maatschappelijk rendabel project.
TML zocht een geschikte locatie en afbakening voor een LEZ in de stad Antwerpen. We bekeken de impact op mobiliteit, lokale luchtkwaliteit en geluid. Uit dit onderzoek bleek dat de zone Kernstad, afgebakend door de Schelde en de Singel, het best scoorde.
De invoering van een LEZ doet de uitstoot van NO2 (stikstofoxide), PM2.5 (fijn stof) en vooral van EC (ultrafijn stof) merkbaar dalen. Er is een duidelijk positief effect op de gezondheid. De levensduur van een inwoner wordt gemiddeld met 25 dagen verlengd.
Verder werden de randvoorwaarden, het vereiste kader en de noodzakelijke maatregelen om te kunnen overgaan tot de invoering en het beheer van een LEZ in de stad Antwerpen bestudeerd. Daarbij werd aandacht besteed aan de wettelijke mogelijkheden en beperkingen en aan de praktische keuzes aangaande technische uitwerking en handhavingsmethodes. We onderzochten de mogelijkheden voor flankerend beleid en we hielden rekening met het maatschappelijk draagvlak en met lopende projecten en mobiliteitsplannen.
Tenslotte voerden we een kosten-batenanalyse (KBA) uit. De verschillende financiële en maatschappelijke kosten en baten die gepaard gaan met de invoering van een LEZ in Antwerpen werden in kaart gebracht. De nettokosten voor de overheid bedragen 5 tot 8 miljoen euro (netto actuele waarde (NAW)). De kosten voor de gebruikers bedragen 119 tot 122 miljoen euro (NAW). Deze omvatten voornamelijk de kosten voor de plaatsing van een roetfilter en de vroegtijdige vervanging van het voertuig door een schoner exemplaar. De gezondheidsbaten bedragen 200 miljoen euro (NAW). Gezien de NAW van de baten groter is dan de NAW van de kosten, kunnen we spreken van een maatschappelijk rendabel project.
