TML'ers aan het woord! #3
In deze rubriek stellen we je graag voor aan onze collega's op TML. Op die manier leer je ons wat beter kennen en ontdek je wat iedereen binnen TML doet. Recent hadden we een gesprek met Rafaël, Eef en Sven!
Dag Roefe, Eef en Sven, fijn even met jullie te kunnen spreken! Laat ons maar meteen met de deur in huis vallen. Wat geeft jullie de meeste voldoening hier op TML?
Roefe: Ik vind het aangenaam als een factuur opgestuurd is, het is een beetje de afsluiting van een project of een deel ervan. Openstaande zaken vind ik daarentegen niet zo tof. Ik doe nu ook meer HR werk, zoals de pensioenen in Schotland voor een van onze werknemers uitzoeken. Dat is wel een uitdaging. En de 20e van elke maand moet alle BTW berekend en betaald zijn, dat is ook best wel een spannend moment om naar toe te leven.
Eef: Voor mij zijn projecten kansen om nieuwe dingen te leren. Ik ben nogal nieuwsgierig. Soms zit er een bepaalde uitdaging in een project, bijvoorbeeld iets dat niet standaard is, en moet ik zelf oplossingen zoeken. Dan begin ik schemaatjes en tekeningen te maken om het voor mezelf wat duidelijker te maken. Zo heb ik van de meeste projecten wel iets bijgeleerd.
Sven: Ik denk dat ik veel dingen graag doe. Maar ik word toch elke keer extra blij van een stevige brok statistische data-analyse. Als zoiets mijn pad kruist, dan kan ik mij daar volledig in onderdompelen, en zelfs verliezen. Ik zie zo af en toe mijn laptopscherm gloeien bij het ondergaan van de zon, terwijl ik diep in data duik en er bijna door geobsedeerd word. Geweldig!
Oh, het is enorm aanstekelijk dat te horen! Verloopt het altijd vlotjes?
Roefe: Ha, neen! Het gebeurt regelmatig dat ik denk dat ik klaar ben, en dan is er toch nog wel iets extra dat komt opduiken. Maar de situatie betert hoor. Ik probeer mijn eigen niveau van automatisatie te verhogen. Zo zijn we bijvoorbeeld vorig jaar van boekhoudingspakket veranderd. Vroeger was het meer puur ingave, terwijl ik nu een beter overzicht heb. Zelfs met alle controle die ik nog steeds moet doen, verloopt het allemaal toch wel vlotter.
En Eef, met welke geweldige projecten hou jij je nu zoal bezig?
Eef: Op dit moment werk ik voornamelijk aan het ITACA project. Daarnaast zijn er ook wat kleinere kostenbatenanalyses.
ITACA? Leuke naam, maar waarover gaat het?
Eef: Het is een onderzoeksproject over luchtverkeersleiding. In opdracht van de SJU (Sesar Joint Undertaking) kijken we hoe technologieën sneller geïmplementeerd kunnen worden. Dat is zeer interessant werk omdat we iets nieuws brengen in een sector die toch wel heel hard door ingenieurs en technologie gedreven wordt. Ik heb alleszins al veel afkortingen bijgeleerd, en was vooral onder de indruk van een plaatsbezoek.
Onderzoek voor luchtverkeersleiding? Dat kom je niet elke dag tegen!
Sven: Onderschat TML niet… wij hebben een breed werkveld. En dat met een dertigtal mensen, stuk voor stuk specialisten!
We geloven het meteen! Hoe begint bij jullie de werkdag?
Roefe: Ik begin met mijn koffie te zetten! Dan open ik mijn mailbox en bekijk eerst de meest dringende zaken. Dat geeft me mentale rust. Daarna begin ik aan de facturen en dergelijke. Ik merk soms wel dat als ik er een dag niet ben, ik de dag erop soms 50 ongelezen e-mails heb als ik mijn laptop aanzet.
Eef: Ik begin ook met koffie! Ik heb trouwens voor betere koffie op TML gezorgd, en vind dat nog steeds mijn belangrijkste verwezenlijking! Na de koffie begin ik mijn e-mails lezen. En dan zet ik me aan wat ik gepland had. Ik probeer daarnaast ook tijd in mijn dag vrij te houden om geen vergaderingen te hebben en door te kunnen werken. Sinds enige tijd probeer ik ook elke vergadering tot drie kwartier te beperken.
Sven: Uitgeslapen opstaan is belangrijk! En dan doe ik eerst kort iets dat niets met TML te maken heeft, zoals bijvoorbeeld iets voor mezelf opzoeken, of lezen. En dan vlieg ik in actie. Eerst even door alle ongelezen e-mails ploeteren, afhandelen wat ik direct kan doen, en de rest in mijn hoofd een plaats geven om verder aan te werken. Als ik met iets lopend bezig ben, dan werk ik daaraan verder, en anders pak ik mijn todo-lijst en kijk ik naar wat het volgende meest dringende is. Meestal is dat hetgeen waar men het hardst op wacht, of waarvoor ik met de meeste e-mails bestookt word.
Ah, e-mails, deadlines, rapporten afwerken en vergaderen, het is jullie wereld. Wat vonden jullie het afgelopen jaar het moeilijkste?
Roefe: Ik moest vooral wennen aan de manier van thuiswerken. Wist je dat ik voorheen elke dag met een kartonnen map op mijn fiets van en naar het werk reed? Dankzij het nieuwe boekhoudingspakket en meer en meer digitale facturen is dat verleden tijd. TML gaat ook verhuizen, en er ligt toch nog wel veel administratie op mijn bord om alles rond de aankoop van het nieuwe gebouw in orde te brengen. En vergeet niet, we hebben onlangs een nieuw bedrijf, Rear Window, mee opgericht, wat toch ook extra werk betekende.
Eef: Ik mis onze koffiepauzes. En onze discussies over wat een koffiekoek is, en al onze andere zwaar ethische discussies. De informele contacten zeg maar. En als ik tijdens het werk met een klein vraagje zat, dan kon ik gewoon bij iemand langsgaan. Nu is er meer een drempel met dat alle contact digitaal geworden is, en dat geldt zeker voor de meer informele babbels. Het hele stramien is veranderd: voor corona deed ik meer verplaatsingen, en kon ik me bijvoorbeeld op de trein voorbereiden op weg naar een (volgende) vergadering. Nu zijn er meer vergaderingen voor sommige van mijn projecten, én allemaal online.
Sven: Op zich vind ik van thuis uit werken wel goed meevallen. De deadlines zijn weliswaar gebleven, maar de e-mails en de vergaderingen zijn sterk toegenomen (al ben ik blij dat ik nu niet meer met files rekening moet houden). Ik weet nog dat ik vorig jaar soms van de ene naar de andere online vergadering hopte. Maar zoiets put je mentaal en fysiek uit. Ik probeer daarom ook blokken doorheen de dag vrij te houden en vergaderingen beter te spreiden. En belangrijk is de werk-levensbalans goed in de gaten te houden. Ik vind het niet erg om stevig door te werken, zolang ik af en toe alles even naast me kan leggen en me met iets compleets anders bezighouden.
We merken het… jullie zijn gedreven mensen! Wat doen jullie graag buiten het werk op TML?
Roefe: Laat ik eerst even zeggen dat ik buiten mijn werk op TML het ook spannend vind als er zo van die kleine crisisjes gebeuren, zoals een gesprongen waterleiding, of zelfs een brand.
Ok… laat ons hopen dat dat niet te vaak gebeurt.
Roefe: Uiteraard. Ik heb ook een EHBO cursus mogen volgen vorig jaar, wat ik wel interessant vond. Ik ben nu ook vrijwilliger in het vaccinatiecentrum. Daarnaast combineer ik mijn werk met nog twee andere jobs. Ik heb dus drie laptops in totaal! En ik studeer voor data-analyst en ben daarvoor nu mijn eindwerk aan het schrijven. Dat gaat van pas komen in sommige van mijn jobs waar ik veel met rapporteringen bezig ben. Ik volg ook old-timermechaniek, meer vanuit mijn hobby. Het fascineert me hoe ze bijvoorbeeld oudere auto’s volledig elektrisch aangedreven maken.
Aha, auto’s, een van de dingen waar TML zich mee bezig houdt, op luchtverkeersleiding na. En wat doe jij zoal heel graag, Eef?
Eef: Ik volg zwemtraining. Dat is enorm ontspannend, mentaal gezien. Iemand zegt je hoeveel je moet zwemmen, tussen welke zwemstijlen je moet afwisselen, etc. Het geeft me vooral rust.
We begrijpen hoe zoiets mentale rust kan geven, en dat dat nodig is. Tot slot, Sven, wat doe jij zoal buiten TML?
Sven: Sta me toe eerst even te klagen dat een dag te kort is. Die 24 uren volstaan absoluut niet om alles te doen wat ik wil doen. Maar goed, we hebben nog een heel leven daarvoor. Gedurende het academiejaar volg ik Grieks; dat is een fascinerende taal, prachtig grammaticaal gestructureerd, en compleet kierewiet om te horen, laat staan te spreken. Ik probeer ook de piano te beheersen, al vind ik dat ze voorlopig vooral mijn gedachten beheerst. En tussendoor verzin ik dingen om zelf in hout te maken, of verdrink ik mezelf in micro-elektronica.
Allen, bedankt om van gedachten te wisselen, en nog veel succes met jullie werk!
Dag Roefe, Eef en Sven, fijn even met jullie te kunnen spreken! Laat ons maar meteen met de deur in huis vallen. Wat geeft jullie de meeste voldoening hier op TML?
Roefe: Ik vind het aangenaam als een factuur opgestuurd is, het is een beetje de afsluiting van een project of een deel ervan. Openstaande zaken vind ik daarentegen niet zo tof. Ik doe nu ook meer HR werk, zoals de pensioenen in Schotland voor een van onze werknemers uitzoeken. Dat is wel een uitdaging. En de 20e van elke maand moet alle BTW berekend en betaald zijn, dat is ook best wel een spannend moment om naar toe te leven.
Eef: Voor mij zijn projecten kansen om nieuwe dingen te leren. Ik ben nogal nieuwsgierig. Soms zit er een bepaalde uitdaging in een project, bijvoorbeeld iets dat niet standaard is, en moet ik zelf oplossingen zoeken. Dan begin ik schemaatjes en tekeningen te maken om het voor mezelf wat duidelijker te maken. Zo heb ik van de meeste projecten wel iets bijgeleerd.
Sven: Ik denk dat ik veel dingen graag doe. Maar ik word toch elke keer extra blij van een stevige brok statistische data-analyse. Als zoiets mijn pad kruist, dan kan ik mij daar volledig in onderdompelen, en zelfs verliezen. Ik zie zo af en toe mijn laptopscherm gloeien bij het ondergaan van de zon, terwijl ik diep in data duik en er bijna door geobsedeerd word. Geweldig!
Oh, het is enorm aanstekelijk dat te horen! Verloopt het altijd vlotjes?
Roefe: Ha, neen! Het gebeurt regelmatig dat ik denk dat ik klaar ben, en dan is er toch nog wel iets extra dat komt opduiken. Maar de situatie betert hoor. Ik probeer mijn eigen niveau van automatisatie te verhogen. Zo zijn we bijvoorbeeld vorig jaar van boekhoudingspakket veranderd. Vroeger was het meer puur ingave, terwijl ik nu een beter overzicht heb. Zelfs met alle controle die ik nog steeds moet doen, verloopt het allemaal toch wel vlotter.
En Eef, met welke geweldige projecten hou jij je nu zoal bezig?
Eef: Op dit moment werk ik voornamelijk aan het ITACA project. Daarnaast zijn er ook wat kleinere kostenbatenanalyses.
ITACA? Leuke naam, maar waarover gaat het?
Eef: Het is een onderzoeksproject over luchtverkeersleiding. In opdracht van de SJU (Sesar Joint Undertaking) kijken we hoe technologieën sneller geïmplementeerd kunnen worden. Dat is zeer interessant werk omdat we iets nieuws brengen in een sector die toch wel heel hard door ingenieurs en technologie gedreven wordt. Ik heb alleszins al veel afkortingen bijgeleerd, en was vooral onder de indruk van een plaatsbezoek.
Onderzoek voor luchtverkeersleiding? Dat kom je niet elke dag tegen!
Sven: Onderschat TML niet… wij hebben een breed werkveld. En dat met een dertigtal mensen, stuk voor stuk specialisten!
We geloven het meteen! Hoe begint bij jullie de werkdag?
Roefe: Ik begin met mijn koffie te zetten! Dan open ik mijn mailbox en bekijk eerst de meest dringende zaken. Dat geeft me mentale rust. Daarna begin ik aan de facturen en dergelijke. Ik merk soms wel dat als ik er een dag niet ben, ik de dag erop soms 50 ongelezen e-mails heb als ik mijn laptop aanzet.
Eef: Ik begin ook met koffie! Ik heb trouwens voor betere koffie op TML gezorgd, en vind dat nog steeds mijn belangrijkste verwezenlijking! Na de koffie begin ik mijn e-mails lezen. En dan zet ik me aan wat ik gepland had. Ik probeer daarnaast ook tijd in mijn dag vrij te houden om geen vergaderingen te hebben en door te kunnen werken. Sinds enige tijd probeer ik ook elke vergadering tot drie kwartier te beperken.
Sven: Uitgeslapen opstaan is belangrijk! En dan doe ik eerst kort iets dat niets met TML te maken heeft, zoals bijvoorbeeld iets voor mezelf opzoeken, of lezen. En dan vlieg ik in actie. Eerst even door alle ongelezen e-mails ploeteren, afhandelen wat ik direct kan doen, en de rest in mijn hoofd een plaats geven om verder aan te werken. Als ik met iets lopend bezig ben, dan werk ik daaraan verder, en anders pak ik mijn todo-lijst en kijk ik naar wat het volgende meest dringende is. Meestal is dat hetgeen waar men het hardst op wacht, of waarvoor ik met de meeste e-mails bestookt word.
Ah, e-mails, deadlines, rapporten afwerken en vergaderen, het is jullie wereld. Wat vonden jullie het afgelopen jaar het moeilijkste?
Roefe: Ik moest vooral wennen aan de manier van thuiswerken. Wist je dat ik voorheen elke dag met een kartonnen map op mijn fiets van en naar het werk reed? Dankzij het nieuwe boekhoudingspakket en meer en meer digitale facturen is dat verleden tijd. TML gaat ook verhuizen, en er ligt toch nog wel veel administratie op mijn bord om alles rond de aankoop van het nieuwe gebouw in orde te brengen. En vergeet niet, we hebben onlangs een nieuw bedrijf, Rear Window, mee opgericht, wat toch ook extra werk betekende.
Eef: Ik mis onze koffiepauzes. En onze discussies over wat een koffiekoek is, en al onze andere zwaar ethische discussies. De informele contacten zeg maar. En als ik tijdens het werk met een klein vraagje zat, dan kon ik gewoon bij iemand langsgaan. Nu is er meer een drempel met dat alle contact digitaal geworden is, en dat geldt zeker voor de meer informele babbels. Het hele stramien is veranderd: voor corona deed ik meer verplaatsingen, en kon ik me bijvoorbeeld op de trein voorbereiden op weg naar een (volgende) vergadering. Nu zijn er meer vergaderingen voor sommige van mijn projecten, én allemaal online.
Sven: Op zich vind ik van thuis uit werken wel goed meevallen. De deadlines zijn weliswaar gebleven, maar de e-mails en de vergaderingen zijn sterk toegenomen (al ben ik blij dat ik nu niet meer met files rekening moet houden). Ik weet nog dat ik vorig jaar soms van de ene naar de andere online vergadering hopte. Maar zoiets put je mentaal en fysiek uit. Ik probeer daarom ook blokken doorheen de dag vrij te houden en vergaderingen beter te spreiden. En belangrijk is de werk-levensbalans goed in de gaten te houden. Ik vind het niet erg om stevig door te werken, zolang ik af en toe alles even naast me kan leggen en me met iets compleets anders bezighouden.
We merken het… jullie zijn gedreven mensen! Wat doen jullie graag buiten het werk op TML?
Roefe: Laat ik eerst even zeggen dat ik buiten mijn werk op TML het ook spannend vind als er zo van die kleine crisisjes gebeuren, zoals een gesprongen waterleiding, of zelfs een brand.
Ok… laat ons hopen dat dat niet te vaak gebeurt.
Roefe: Uiteraard. Ik heb ook een EHBO cursus mogen volgen vorig jaar, wat ik wel interessant vond. Ik ben nu ook vrijwilliger in het vaccinatiecentrum. Daarnaast combineer ik mijn werk met nog twee andere jobs. Ik heb dus drie laptops in totaal! En ik studeer voor data-analyst en ben daarvoor nu mijn eindwerk aan het schrijven. Dat gaat van pas komen in sommige van mijn jobs waar ik veel met rapporteringen bezig ben. Ik volg ook old-timermechaniek, meer vanuit mijn hobby. Het fascineert me hoe ze bijvoorbeeld oudere auto’s volledig elektrisch aangedreven maken.
Aha, auto’s, een van de dingen waar TML zich mee bezig houdt, op luchtverkeersleiding na. En wat doe jij zoal heel graag, Eef?
Eef: Ik volg zwemtraining. Dat is enorm ontspannend, mentaal gezien. Iemand zegt je hoeveel je moet zwemmen, tussen welke zwemstijlen je moet afwisselen, etc. Het geeft me vooral rust.
We begrijpen hoe zoiets mentale rust kan geven, en dat dat nodig is. Tot slot, Sven, wat doe jij zoal buiten TML?
Sven: Sta me toe eerst even te klagen dat een dag te kort is. Die 24 uren volstaan absoluut niet om alles te doen wat ik wil doen. Maar goed, we hebben nog een heel leven daarvoor. Gedurende het academiejaar volg ik Grieks; dat is een fascinerende taal, prachtig grammaticaal gestructureerd, en compleet kierewiet om te horen, laat staan te spreken. Ik probeer ook de piano te beheersen, al vind ik dat ze voorlopig vooral mijn gedachten beheerst. En tussendoor verzin ik dingen om zelf in hout te maken, of verdrink ik mezelf in micro-elektronica.
Allen, bedankt om van gedachten te wisselen, en nog veel succes met jullie werk!
