TML'ers aan het woord! #4
In deze rubriek stellen we je graag voor aan onze collega's op TML. Op die manier leer je ons wat beter kennen en ontdek je wat iedereen binnen TML doet. Recent hadden we een gesprek met Willem, Dirk, Kris, en Hanne!
Dag iedereen, en bedankt om even tijd voor ons vrij te maken. Vertel eens, met welke geweldige projecten zijn jullie op dit moment bezig?
Willem: Ha, ik werk de visie voor Telraam mee uit door toekomstgericht een subsidiedossier op te stellen. Maar wat me op dit moment het meest bezighoudt zijn dynamische verkeersmodellen. Ik kan de expertise opgedaan tijdens mijn doctoraat verder ontplooien, samenwerken met de softwareontwikkelaars en zo de ins en outs van de modellen kennen. Dat is wel een aangenaam traject; mijn deskundigheid is vrij sterk in de diepte, en ben gelukkig dat ik eraan kan verder werken. Ik ben ook een manusje-van-alles op het vlak van computertechnologie, en wil als autodidact heel de tijd veel informatie bijleren, bijvoorbeeld voor dataverwerking, webtechnologie, etc.
Dirk: In mijn geval ben ik met verschillende interessante projecten bezig. Het meeste tijd besteed ik aan de Oosterweelverbinding. Ik ondersteun het hele proces op verkeerskundig vlak, op procesmatig vlak, ondersteun de onderhandelingen met de aannemer, en probeer iedereen mee in de juiste richting te krijgen, wat niet altijd evident is. Ook volg ik ook alle verkeerscijfers op, zodat alles goed onderbouwd is aangezien er veel partijen naar dit dossier kijken. Ik probeer daarnaast ook in andere projecten aandacht voor verkeersveiligheid te brengen, en om menselijk gedrag aan verkeerskundige technieken te koppelen.
Kris: Ik ben zo goed als voltijds bezig met ons Telraam product en het bijhorende nieuw bedrijf, Rear Window. We gaan nu vooral onderdelen van Telraam verder ontwikkelen, zoals de nieuwe sensor en nieuwe features op de website. Voor TML werk ik nu aan het remote sensing project. Het is heel fijn om betrokken te zijn bij nuttige technologieën, met interessante internationale partners samen te werken, en nieuwe vormen van handhaving te bedenken.
Hanne: Ik vul mijn dagen grotendeels met het ontwerpen van lichtenregelingen voor de verkeerslichtencentrale in Antwerpen. Een van mijn favoriete aspecten hiervan op dit moment is een microsimulatie van de Noorderlaan. Ik vind het enorm leuk, vooral omdat het allemaal afgebakende regelgebieden zijn, en je daar heel sterk de vooruitgang in ziet. Ze blijven geen jaren liggen, integendeel, je hebt snel een afgewerkt resultaat. Kruispunten ontwerpen, microsimulaties, V-plannen opstellen, onderzoek van tellingen en metingen doen, etc. Mijn taken wisselen heel goed af. We doen dit al een paar jaren, we kennen de opdrachtgevers, en die samenwerking vlot heel goed.
Al die projecten klinken enorm boeiend! En nu zijn we nog meer curieus: hoe zijn jullie bij de verkeerskunde bij TML uitgekomen?
Willem: Ik denk dat ik altijd wel graag computerprogramma’s ontwikkelde. Dat is ooit begonnen met zelf een spelletje te programmeren. Mijn passie ligt bij de ontwikkeling van algoritmes en stukken softwarecode, met oog voor de theoretische kant. Verkeer is eerder toevallig op mijn pad gekomen. Ik ben ingenieur gaan studeren aangezien die over veel dingen van de wereld leren. Daarin koos ik voor bouwkunde, omdat je daar je realisaties in de wereld direct kon zien. Uiteindelijk ben ik gepassioneerd door de simulatiemodellen die men gebruikte en de link met verkeersmodellen.
Dirk: Nadat ik afstudeerde als ingenieur, vond ik het belangrijk om goed te overleggen, de situatie te begrijpen, inzicht te hebben in hoe de dingen werken, en het ook zo aan de mensen uitleggen en al hun bezorgdheden vatten. Verkeer is daarvoor een goede invalshoek want het heeft veel met functioneren te maken. Ik blijf het graag doen en zou het missen als ik het niet meer zou kunnen doen.
Kris: Ik had expertise opgedaan in met milieukunde en berekeningstechnieken. Ik was ook vertrouwd met kwantiseringstechnieken. Ik begon op TML omdat er net een opdracht was voor de emissiebepaling van de scheepvaart en het treinverkeer. Tot dan toe werkte men in de sector louter met eenvoudige schattingen. Wij hebben op dat moment het EMMOSS-model gemaakt, en dat is nu de standaardreferentie geworden.
Hanne: Ik ben destijds aan mijn ingenieursopleiding begonnen, en in het tweede jaar koos ik bouwkunde als hoofdrichting. Van alle specialisaties vond ik verkeer de meest interessante. Later zocht ik, tijdens een vorige job, iets nieuws. Een collega van me kende iemand op TML. Zo kwam ik met jullie in contact, omwille van een vacature. En die was exact iets voor mij. Ik las ze, en had direct het gevoel “dat kan en wil ik doen!”
Dank voor die blik op jullie leven. Hoe beginnen jullie de dag zoal, en wat doe je buiten TML nog?
Willem: Ik sta op. Drink koffie. Zet mijn computer op. Lees mijn e-mails, en probeer er direct op te antwoorden, of ze te klasseren. Ik wil daar graag bovenop zitten.
Ik sport graag. Normaal gingen we met TML elke donderdag voetballen, en dat mis ik nu wel. Het was heel plezant, door regen en wind! Ik speel ook bij een caféploeg, ga veel lopen en mountainbiken. En dit verwacht je misschien niet, maar mijn andere grote passie is BBQ’en. En specifiek, low ’n slow. Al doe ik eerder Texas-style (vooral omdat ik daar enkele maanden gezeten heb). Dat klinkt heel fel, maar het draait er vooral om dat je puur werkt, enkel met zout en peper als topping. En zo om acht uur ‘s ochtends je vlees beginnen preparen, dit elke zoveel uren bevochtigen, en zo allerlei technieken combineren. Geweldig!
Dirk: Ja, opstaan… ik begin elke dag met eerst dertig seconden onder een ijskoude douche te staan. En na mijn ontbijt spendeer ik een vijftal minuten om mijn dag wat meer te plannen. Ik kijk ook wel kort naar mijn e-mails of er iets opvalt, maar wil er zeker geen slaaf van worden. Ik volg ze wel regelmatig op, en zet belangrijke taken van e-mails op mijn actielijsten. Buiten TML ga ik heel graag fietsen. Deze winter deed ik dit één tot twee keren per week met de mountainbike, mijn remedie tegen de corona-isolatie. Het is een sportieve en sociale actie. Ik zou graag deze zomer met een aantal vrienden een fietstocht van veertien dagen met de mountainbike maken, een honderdtal kilometer per dag, tot Bonvalle-sur-Arc via Zwitserland en Italië. Het tofste dat je kan doen is op een dag vertrekken en dan dagen later ergens anders toekomen. En wat echt geweldig is: bergen! Ik heb zo onlangs drie toppen van de Alpen gedaan, samen met een vriend die ook gidst. Het is vooral een kwestie van volhouden, maar in vriendschapsverband kan altijd iets meer.
Kris: Nadat ik opsta, loop ik eerst even schreeuwend door het huis. Neen, dat is wat overdreven. Ik start eigenlijk altijd met mijn e-mails. Om mezelf te organiseren heb ik een app met todo’s, en dan kies ik wat ik die dag ga doen en verplaats al de rest. Meestal is het dan anderhalf uur later, en dan komt een storm van nieuwe e-mails binnen. Ik probeer na half acht ‘s avonds niets meer werk gerelateerd te doen. Ik geniet van mijn familie, kijk graag voetbal, en wil helemaal unwinden. Nu ja, er zijn tegenwoordig ook wel Telraamworkshops ’s avonds, maar die neem ik er graag bij. Ik probeer ook tijd te maken om te lezen.
Hanne: Met al het thuiswerk installeer ik eerst mijn bureau, zet thee en vul een kan met water. Als ik mijn e-mails opendoe dan valt het gelukkig heel goed mee. Daarna begin ik graag aan iets waar ik aan kan doorwerken, zoals bijvoorbeeld aan een microsimulatie werken. Kleinere dingetjes doe ik tussendoor. Trouwens, het hele proces is veranderd door het thuiswerken: ik word nu door collega’s gebeld, terwijl we vroeger gewoon met elkaar praatten als we even niet bezig waren, bijeenzaten, of koffie gingen halen. Nu moet je veel meer rekening houden met mekaars agenda’s. Buiten TML ben ik graag bezig met ons kindje, en ik volg al vier jaar naailes en maak soms mijn eigen kleren. Die lessen geven me vooral de zelfmotivatie, anders zou het waarschijnlijk blijven liggen.
We zijn af en toe van verbazing van onze stoel gevallen. In een notendop samengevat onthouden we het sappige vlees van Willem, de koude douche van Dirk, het geschreeuw van Kris, en de naaikunsten van Hanne! Maar laten we jullie bovenal heel hard voor dit interview bedanken!
Dag iedereen, en bedankt om even tijd voor ons vrij te maken. Vertel eens, met welke geweldige projecten zijn jullie op dit moment bezig?
Willem: Ha, ik werk de visie voor Telraam mee uit door toekomstgericht een subsidiedossier op te stellen. Maar wat me op dit moment het meest bezighoudt zijn dynamische verkeersmodellen. Ik kan de expertise opgedaan tijdens mijn doctoraat verder ontplooien, samenwerken met de softwareontwikkelaars en zo de ins en outs van de modellen kennen. Dat is wel een aangenaam traject; mijn deskundigheid is vrij sterk in de diepte, en ben gelukkig dat ik eraan kan verder werken. Ik ben ook een manusje-van-alles op het vlak van computertechnologie, en wil als autodidact heel de tijd veel informatie bijleren, bijvoorbeeld voor dataverwerking, webtechnologie, etc.
Dirk: In mijn geval ben ik met verschillende interessante projecten bezig. Het meeste tijd besteed ik aan de Oosterweelverbinding. Ik ondersteun het hele proces op verkeerskundig vlak, op procesmatig vlak, ondersteun de onderhandelingen met de aannemer, en probeer iedereen mee in de juiste richting te krijgen, wat niet altijd evident is. Ook volg ik ook alle verkeerscijfers op, zodat alles goed onderbouwd is aangezien er veel partijen naar dit dossier kijken. Ik probeer daarnaast ook in andere projecten aandacht voor verkeersveiligheid te brengen, en om menselijk gedrag aan verkeerskundige technieken te koppelen.
Kris: Ik ben zo goed als voltijds bezig met ons Telraam product en het bijhorende nieuw bedrijf, Rear Window. We gaan nu vooral onderdelen van Telraam verder ontwikkelen, zoals de nieuwe sensor en nieuwe features op de website. Voor TML werk ik nu aan het remote sensing project. Het is heel fijn om betrokken te zijn bij nuttige technologieën, met interessante internationale partners samen te werken, en nieuwe vormen van handhaving te bedenken.
Hanne: Ik vul mijn dagen grotendeels met het ontwerpen van lichtenregelingen voor de verkeerslichtencentrale in Antwerpen. Een van mijn favoriete aspecten hiervan op dit moment is een microsimulatie van de Noorderlaan. Ik vind het enorm leuk, vooral omdat het allemaal afgebakende regelgebieden zijn, en je daar heel sterk de vooruitgang in ziet. Ze blijven geen jaren liggen, integendeel, je hebt snel een afgewerkt resultaat. Kruispunten ontwerpen, microsimulaties, V-plannen opstellen, onderzoek van tellingen en metingen doen, etc. Mijn taken wisselen heel goed af. We doen dit al een paar jaren, we kennen de opdrachtgevers, en die samenwerking vlot heel goed.
Al die projecten klinken enorm boeiend! En nu zijn we nog meer curieus: hoe zijn jullie bij de verkeerskunde bij TML uitgekomen?
Willem: Ik denk dat ik altijd wel graag computerprogramma’s ontwikkelde. Dat is ooit begonnen met zelf een spelletje te programmeren. Mijn passie ligt bij de ontwikkeling van algoritmes en stukken softwarecode, met oog voor de theoretische kant. Verkeer is eerder toevallig op mijn pad gekomen. Ik ben ingenieur gaan studeren aangezien die over veel dingen van de wereld leren. Daarin koos ik voor bouwkunde, omdat je daar je realisaties in de wereld direct kon zien. Uiteindelijk ben ik gepassioneerd door de simulatiemodellen die men gebruikte en de link met verkeersmodellen.
Dirk: Nadat ik afstudeerde als ingenieur, vond ik het belangrijk om goed te overleggen, de situatie te begrijpen, inzicht te hebben in hoe de dingen werken, en het ook zo aan de mensen uitleggen en al hun bezorgdheden vatten. Verkeer is daarvoor een goede invalshoek want het heeft veel met functioneren te maken. Ik blijf het graag doen en zou het missen als ik het niet meer zou kunnen doen.
Kris: Ik had expertise opgedaan in met milieukunde en berekeningstechnieken. Ik was ook vertrouwd met kwantiseringstechnieken. Ik begon op TML omdat er net een opdracht was voor de emissiebepaling van de scheepvaart en het treinverkeer. Tot dan toe werkte men in de sector louter met eenvoudige schattingen. Wij hebben op dat moment het EMMOSS-model gemaakt, en dat is nu de standaardreferentie geworden.
Hanne: Ik ben destijds aan mijn ingenieursopleiding begonnen, en in het tweede jaar koos ik bouwkunde als hoofdrichting. Van alle specialisaties vond ik verkeer de meest interessante. Later zocht ik, tijdens een vorige job, iets nieuws. Een collega van me kende iemand op TML. Zo kwam ik met jullie in contact, omwille van een vacature. En die was exact iets voor mij. Ik las ze, en had direct het gevoel “dat kan en wil ik doen!”
Dank voor die blik op jullie leven. Hoe beginnen jullie de dag zoal, en wat doe je buiten TML nog?
Willem: Ik sta op. Drink koffie. Zet mijn computer op. Lees mijn e-mails, en probeer er direct op te antwoorden, of ze te klasseren. Ik wil daar graag bovenop zitten.
Ik sport graag. Normaal gingen we met TML elke donderdag voetballen, en dat mis ik nu wel. Het was heel plezant, door regen en wind! Ik speel ook bij een caféploeg, ga veel lopen en mountainbiken. En dit verwacht je misschien niet, maar mijn andere grote passie is BBQ’en. En specifiek, low ’n slow. Al doe ik eerder Texas-style (vooral omdat ik daar enkele maanden gezeten heb). Dat klinkt heel fel, maar het draait er vooral om dat je puur werkt, enkel met zout en peper als topping. En zo om acht uur ‘s ochtends je vlees beginnen preparen, dit elke zoveel uren bevochtigen, en zo allerlei technieken combineren. Geweldig!
Dirk: Ja, opstaan… ik begin elke dag met eerst dertig seconden onder een ijskoude douche te staan. En na mijn ontbijt spendeer ik een vijftal minuten om mijn dag wat meer te plannen. Ik kijk ook wel kort naar mijn e-mails of er iets opvalt, maar wil er zeker geen slaaf van worden. Ik volg ze wel regelmatig op, en zet belangrijke taken van e-mails op mijn actielijsten. Buiten TML ga ik heel graag fietsen. Deze winter deed ik dit één tot twee keren per week met de mountainbike, mijn remedie tegen de corona-isolatie. Het is een sportieve en sociale actie. Ik zou graag deze zomer met een aantal vrienden een fietstocht van veertien dagen met de mountainbike maken, een honderdtal kilometer per dag, tot Bonvalle-sur-Arc via Zwitserland en Italië. Het tofste dat je kan doen is op een dag vertrekken en dan dagen later ergens anders toekomen. En wat echt geweldig is: bergen! Ik heb zo onlangs drie toppen van de Alpen gedaan, samen met een vriend die ook gidst. Het is vooral een kwestie van volhouden, maar in vriendschapsverband kan altijd iets meer.
Kris: Nadat ik opsta, loop ik eerst even schreeuwend door het huis. Neen, dat is wat overdreven. Ik start eigenlijk altijd met mijn e-mails. Om mezelf te organiseren heb ik een app met todo’s, en dan kies ik wat ik die dag ga doen en verplaats al de rest. Meestal is het dan anderhalf uur later, en dan komt een storm van nieuwe e-mails binnen. Ik probeer na half acht ‘s avonds niets meer werk gerelateerd te doen. Ik geniet van mijn familie, kijk graag voetbal, en wil helemaal unwinden. Nu ja, er zijn tegenwoordig ook wel Telraamworkshops ’s avonds, maar die neem ik er graag bij. Ik probeer ook tijd te maken om te lezen.
Hanne: Met al het thuiswerk installeer ik eerst mijn bureau, zet thee en vul een kan met water. Als ik mijn e-mails opendoe dan valt het gelukkig heel goed mee. Daarna begin ik graag aan iets waar ik aan kan doorwerken, zoals bijvoorbeeld aan een microsimulatie werken. Kleinere dingetjes doe ik tussendoor. Trouwens, het hele proces is veranderd door het thuiswerken: ik word nu door collega’s gebeld, terwijl we vroeger gewoon met elkaar praatten als we even niet bezig waren, bijeenzaten, of koffie gingen halen. Nu moet je veel meer rekening houden met mekaars agenda’s. Buiten TML ben ik graag bezig met ons kindje, en ik volg al vier jaar naailes en maak soms mijn eigen kleren. Die lessen geven me vooral de zelfmotivatie, anders zou het waarschijnlijk blijven liggen.
We zijn af en toe van verbazing van onze stoel gevallen. In een notendop samengevat onthouden we het sappige vlees van Willem, de koude douche van Dirk, het geschreeuw van Kris, en de naaikunsten van Hanne! Maar laten we jullie bovenal heel hard voor dit interview bedanken!
